Weblog en overige

Blogs & puppydagboekjes

Thuisbezoekjes nest 2 ( '10/'11)
Thuisbezoekjes nest 1 (2009)

 

 

Nieuwsarchief 2013

Vanwege de vernieuwde site kunnen sommige links in nieuwsberichten onjuist zijn. Excuses hier voor... Alle correcte links naar pagina's zijn in de menu's te vinden.

----------------------------------------------------------------------------------------------------

Zaterdag 28 december 2013

Soms loopt het leven niet zoals je het plant. Situaties veranderen, soms negatief maar soms ook heel erg positief. Toen wij besloten op te passen op de tweeling hadden we nooit gedacht dat het zo zou lopen. We werden verliefd, en hoe! Nu kunnen we haar niet meer laten gaan, dus sinds gisteren is het officieel… Glacee blijft bij ons wonen en hoort dus vanaf nu helemaal bij de Special Princess roedel! Hartstikke bedankt voor deze geweldige meid Viviane, we noemen haar nu al ‘the best Christmas present EVER!’!

Glacee heeft inmiddels een eigen pagina met informatie en foto's welke hier te vinden is.

Donderdag 26 december 2013

We hebben (tijdelijke) gezinsuitbreiding!

Zondag 15 december 2013

Goed nieuws weer van een van de Special Princess pups! Sky is namelijk dit weekend geslaagd voor zijn behendigheid II examen en mag dus volgend jaar beginnen in de wedstrijdgroep. Van harte gefeliciteerd aan Sky aan zijn hele familie, super wat doen jullie het toch goed samen!

 

Woensdag 11 december 2013

Bij deze ook alvast onze kerstgroet. Wij van Special Princess wensen iedereen hele fijne feestdagen en een rustige jaarwisseling toe!

Woensdag 20 november 2013

Na dagenlang urenlang zwoegen achter de PC kan ik dan eindelijk melden dat de meeste updates aan de site inmiddels klaar zijn en online staan! Hoewel het misschien niet veel werk lijkt is er toch heel wat tijd in gaan zitten (meer nog als dat ikzelf in eerste instantie had verwacht)... Ik heb de hele weblog pagina een nieuwe look gegeven, een contactformulier toegevoegd op de contact pagina om het versturen van mailtjes nu nog gemakkelijker te maken en de gedichten/quotes pagina's heb ik wat overzichtelijker gemaakt. Maar de belangrijkste verbetering is misschien toch wel dat de pagina's van alle honden (en overige dieren) een slider lay-out hebben gekregen die de algehele uitstraling een stuk frisser en leuker maakt! De komende dagen zullen sommige dingetjes hier en daar misschien nog niet allemaal even soepeltjes lopen... Ik ben ook nog altijd bezig met de puntjes op de i te zetten. Maar hopelijk zijn jullie net zo tevreden met alle vernieuwingen en verbeteringen als dat ik ben!

Een berichtje in het gastenboek over de vernieuwde site stel ik natuurlijk altijd op prijs, dus laat gerust daar een reactie achter!

Dinsdag 22 oktober 2013

Er is een hoop gebeurt de laatste week… Door alle hectiek de afgelopen dagen ben ik er echter nog niet eerder aan toegekomen een update hier te plaatsen. Maar bij deze dan nu, eindelijk!
Eind vorige week heeft Abby helaas weer een epileptische aanval gehad. Deze duurde z’n 10 minuten en ze heeft ‘m gelukkig goed doorstaan. Nadien hebben we in overleg met de dierenarts toch besloten Abby ook op de nieuwe medicatiesoort Pexion te zetten, in de hoop dat dit beter z’n werk doet dan de Fenoral. Sinds eind vorige week geven we dus beide medicijnen want de overgang naar een nieuw medicijn moet heel geleidelijk gebeuren. We hopen dat dit nieuwe medicijn de frequentie van de aanvallen nog meer zal doen minderen.
En dan nog het nieuws van vandaag… Vanmiddag zijn Abby en Elphaba voor een ECVO oogonderzoek bij oogarts Gutteling geweest. Ze zijn beiden vrij verklaard van alle oogafwijkingen en omdat Abby de 6jr gepasseerd is betekend dit dat zij definitief vrij is van PRA. We zijn natuurlijk erg blij met deze uitslag en hopen dat hiermee een stap in de goede richting is gezet wat betreft de fokplannen met onze kleine Elphie!

Vrijdag 4 oktober 2013

Fijne dierendag iedereen!
Een hoop nieuwtjes deze week! Heb ze voor het gemak maar even verzameld voor een status… Om te beginnen de verjaardagen! Zo was ‘de moeder’ van het Special Princess kennel, Abby, op 1 oktober jarig. Haar 6e verjaardag vierde ze alweer! Een dag later was het de beurt aan haar tweede nestje, met in het bijzonder onze Eevee natuurlijk, die alweer hun 3e verjaardag vierde die dag. Van harte gefeliciteerd aan alle pups en eigenaren, en nog vele jaren toegewenst natuurlijk!
Ook zijn we sinds een aantal weken lekker druk met alle meiden en balance training. Dit is onderdeel van de CombiFun cursus die ik doe met Eevee en inmiddels kunnen ze er al aardig wat van. Foto’s zijn te vinden in de afzonderlijke albums en hieronder een filmpje van de meiden in actie met alles wat ze hebben geleerd tot nu toe.



Zaterdag 14 september 2013

Woohoo, vandaag tijdens de laatste behendigheidswedstrijd van het jaar… Heeft BeeGee een 1e plaats behaald tijdens het ‘vast parcours’ en is daarmee zeker van een promotie naar de C-klasse volgend seizoen! Hij is nog geen 3jr oud en mag volgend jaar al meedoen in de hoogste klasse van de competitie hier in ons land. Ik ben zo ongelofelijk trots op Josien voor alles wat ze bereikt heeft met BeeGee in zo een korte tijd, GEFELICITEERD! En natuurlijk ook felicitaties voor Angelique Simons die de laatste paar wedstrijden met BeeGee heeft gelopen vanwege gezondheidsproblemen van zijn bazin!

Vrijdag 13 september 2013

Na het wat slechtere nieuws eerder deze week nu weer even een leuk berichtje! Vandaag is namelijk Elphaba's halsband binnengekomen, en niet zo maar eentje... Een speciaal op maat gemaakte uit Italië! Hij staat Elphie echt super vinden we, we zijn er dus ook erg blij mee. Dank aan Lupavaro voor de goede service! De halsband past ook super bij de net nieuwe lijn. Ook gepersonaliseerd met naam en kennelnaam er op (alle meiden hebben zo een nieuwe lijn gekregen vorige maand, ieder in een andere kleur). Deze (spotgoedkope!) lijn heb ik uit Engeland bij TuffStuff vandaan en zijn opgehaald door een bekende van ons die daar vorige maand enkele dagen verbleef.

Woensdag 11 september 2013

We zijn net terug uit het ziekenhuis (nadat het 45 minuten uitliep voor we eindelijk naar binnen konden!). De uitslagen van de onderzoeken van vorige week zijn besproken en helaas niet bepaald positief te noemen. Al meteen bij binnenkomst viel de arts met de deur in huis… De tumoren zijn niet geslonken. Daar hadden ze eigenlijk wel op gehoopt en ietwat op gerekend gezien het feit dat dit de vorige keren wel het geval (al ging het wel erg langzaam). Ze zijn ook niet gegroeid, gelukkig, maar goed niemand is echt blij met deze uitslag. Ik had op zich zelf niet anders verwacht, gezien mijn klachten, maar goed je hoopt altijd ergens toch op wat beter nieuws.
De situatie is nu als volgt… Ik heb 3 tumoren op het moment (die ze goed kunnen zien), de grootste en meest kritieke is 5,8cm (die was ooit rond de 8cm maar is dus nu al een half jaar ‘stabiel’) en veroorzaakt de meeste pijn ook waarschijnlijk. Daar in de buurt zit er ook nog eentje van 4,3cm en een kleine van 2,2cm zit aan de linkerkant op een ongelukkige plek die daardoor ook voor extra pijnklachten kan zorgen. Tumoren boven de 4cm worden gezien als gevaarlijk en boven de 5cm is er de kans dat ze kwaadaardig worden. Gezien mijn complexe gezondheidssituatie en de risico’s die de grootste tumor met zich meebrengt is blijven afwachten volgens de artsen op de lange termijn geen optie. Echter zijn we het er allemaal over eens dat nu ingrijpen te vroeg is. Er is nog altijd de hoop dat de tumoren toch wel weer gaan slinken, al is die kans klein, dus daar willen we mijn lichaam wel de kans toe geven.
Kortom over een half jaar moet ik weer die rot MRI in omdat ze hierop toch het beste de vooruitgang kunnen zien. Daarna heb ik dit keer een telefonische afspraak (waarom dat niet eerder kon, deze arts dacht tenminste nog een beetje met ons mee!) en indien de tumoren dan toch weer blijken te slinken kijken we het nog even aan. Zijn ze echter nog altijd even groot of groter geworden dan moet ik serieus gaan nadenken over ingrijpen… Hier heb ik dit keer ook meer informatie over gekregen en gelukkig kom ik in aanmerking voor de nieuwste behandelvorm die een stuk minder gevaarlijk en ingrijpend is dan de eerder voorgestelde operatie. In het kort uitgelegd, ze willen graag een biopt nemen uit de grootste en kleine tumor dan om te bepalen om wat voor een soort het gaat (je hebt namelijk 4 soorten leveradenomen, waarvan een deel veroorzaakt kan worden door mijn diabetes type 1 en ook weer een deel kwaadaardig kan worden). Tegelijkertijd willen ze dan de grootste tumor behandelen met radiogolven waardoor deze hopelijk afsterft. Hiervoor zal ik, gezien het formaat van de tumor (en daardoor de duur van de operatie), mijn verleden in het ziekenhuis (trauma van de hartstilstand en operatie bij bewustzijn toen der tijd) en mijn verdere gezondheidssituatie volledig voor onder narcose moeten en zo’n 3dgn in het ziekenhuis moeten blijven (normaal gesproken gebeurt dit met een dagopname of een overnachting, maar weer gezien mijn complexe situatie heb ik waarschijnlijk een langere controle periode nodig). Omdat de grootste tumor tegen de leverwand aandrukt kunnen de pijnklachten van deze ingreep erger zijn dan wanneer deze gunstiger geplaatst zou zijn. Ook is er een kans op vocht achter de longen (dit had ik de vorige keer na mijn operatie toen ook) vandaar dat ik ook nadien extra in de gaten gehouden moet worden. Op basis van die biopten kunnen ze dan bepalen hoe de verdere behandeling zal moeten zijn en een passender behandelplan maken.
Het voorstel van de operatie waar tijdens mijn vorige bezoek aan het ziekenhuis over werd gesproken stond ik zeer negatief tegenover. Eigenlijk was dat meteen al een ‘no go’ voor mij. Deze behandeling sta ik wel voor open wellicht. Ik zeg zeker nu nog geen ja, want er zitten heel wat risico’s aan verbonden dus ik moet voor mezelf echt nog afwegen wat in mijn ogen de juiste behandeling is. Maar dit is een operatie die mij haalbaar klinkt dus in dat opzicht iets is om serieus over na te denken. Maar goed, voor nu is nog altijd de hoop dat ze toch nog iets gaan slinken het komende halfjaar omdat ingrijpen toch nog altijd het laatste redmiddel is.
Wat betreft mijn klachten hoef ik er dus niet op te rekenen dat deze snel beter zullen worden. Tumoren boven de 4cm kunnen (hevige) pijnklachten veroorzaken, nou daarvan heb ik er al twee en de kleinste zit ook nog op een ongunstige plek. Na de operatie kunnen de klachten ook blijven aanhouden omdat niet bekend is welke van de tumoren voor de klachten zorgen en ze deze niet allemaal kunnen weghalen in een keer (daarmee zou de operatie te groot worden, bovendien zitten sommige op zulke ongunstige plekken dat hier erg moeilijk bij is te komen). Er is nog altijd geen enkele duidelijkheid over hoe de toekomst verder moet, want de artsen blijven terughoudend over het ingrijpen en ikzelf blijf er ook erg huiverig voor… Mijn lichaam moet gewoon eens z’n werk doen maar laat dat nu net iets zijn waar ik in mijn leven nooit op heb kunnen vertrouwen!

Zondag 8 september 2013

Wat mooi nieuws vanaf het behendigheidsveld vandaag... Ik ben namelijk erg trots op BeeGee, een van Abby's zonen. Zijn eigenaresse kan helaas op het moment niet meer met hem mee doen aan wedstrijden vanwege ernstige gezondheidsproblemen. Vandaag is BeeGee toch naar een wedstrijd geweest met een goede vriendin van zijn bazin. Hij traint nu sinds enkele weken met haar en vandaag was dit al te merken... Hij werd 3e op het 'vast parcours' en 1e tijdens het 'spel' rondje tijdens de wedstrijd vandaag! Woohoo, gefeliciteerd Angelique voor deze prestatie met BeeGee, we weten dat je je handen vol aan hem kunt hebben dus zijn erg trots op wat je vandaag met hem hebt bereikt! Natuurlijk ook felicitaties voor BeeGee's eigenaresse Josien voor de behaalde puntjes vandaag waarmee ze weer een stap dichter bij de C-klasse is. Hoewel ze vandaag niet met hem heeft gelopen heeft hij wel alles aan haar te danken, zij heeft hem gemaakt tot het hondje dat die vandaag de dag is. Ik ben zo trots op haar kracht tijdens deze moeilijke tijden die ze doormaakt en alles wat ze met BeeGee heeft bereikt tot nu toe. Echt top dames (en heer)!

Dinsdag 3 september 2013

Voor wie het wilt weten hier ook nog even een update van mijn eigen gezondheidstoestand. Gisteren had ik namelijk een MRI scan om te kijken hoe de situatie van mijn tumoren nu is. Er valt op dit moment natuurlijk nog niks te zeggen over de uitslag, die hoor ik volgende week pas. Maar goed, veel verwacht ik daar eerlijk gezegd ook niet van hoor. Want ‘goed’ of slecht nieuws, mijn klachten zijn er niet beter op geworden dus voor mijn gezondheidstoestand maakt het weinig uit. Het bloedprikken zelf ging wel oké. Oké in de zin van dat ze in een keer raak prikte wat bij mij erg knap is altijd (maar goed ik krijg tegenwoordig ook de beste van de afdeling toegewezen omdat ik zo moeilijk te prikken ben). Echter was de prik wel erg pijnlijk, pijnlijker dan de vorige keer dus ik vermoed dat ze weer toch zo een andere naald hebben gebruikt dit keer. De MRI duurde zo’n 45 minuten en viel me eerlijk gezegd wel mee. Ik vond de CT in ieder geval erger! Het contrastvloeistof had ik dit keer nauwelijks last van en door de muziek kon ik goed mijn gedachte verzetten. Ontspanningsoefeningen kon ik echter niet doen want ik moest sneller ademen werd mij gezegd toen ik dit probeerde, dus dat was wel iets minder. Maar goed al met al heb ik in de muziek heel wat afleiding kunnen vinden en het aardig volgehouden in de scan. Het opstaan daarna was echter verschrikkelijk, mijn rug en schouders zijn nu echt helemaal niks meer en mijn arm is rood en brand van de pleisters (ben allergisch voor pleisters, ook die allergie dingen dus na anderhalf uur met plakkers op mijn armen te hebben rondgelopen kunnen jullie je wel voorstellen hoe dat nu voelt). Maar ik heb het weer overleefd, en niet gehuild (al stonden de tranen op enkele momenten me wel in de ogen hoor, dat zal ik niet ontkennen)! Nu mijn afspraak dus nog volgende week, iets waarvoor ik ook van tevoren weer genoeg pillen voor zal nemen om zodoende hopelijk ook dat weer een beetje dragelijk te overleven. To be continued dus!

Maandag 19 augustus 2013

Gisteren hadden we een een clubmatch met Abby, Eevee & Elphaba bij KC Dieren. Ze deden het allemaal super met mooie resultaten (zo werd Elphaba 'BOB'). Maar in het bijzonder wil ik hier nog even Abby in het zonnetje zetten, die na jarenlang niet geshowd te hebben gisteren een 2e plaats 'Uitmuntend' behaalde!

Zondag 4 augustus 2013

Zoals inmiddels bekend zijn wij deze zomer gastgezin voor kleine Bentley, een sable pup van 2mnd oud die wij moeten socialiseren zo lang zijn familie nog op vakantie is. Bentley heeft nu zijn eigen pagina op deze site welke de naam 'Zomer met Bentley' draagt, hierop is een wekelijks blog en fotoalbum te vinden van al onze avonturen met de kleine vent. Iedereen die op de hoogte wilt blijven van al onze belevenissen deze zomer raad ik aan deze pagina dus goed in de gaten te houden!

En dan nog even wat kort nieuws over onze Ashley... Maandag is zij mee geweest naar de dierenarts voor haar enting en hebben we het meteen ook over haar aanvallen gehad. Aangezien deze steeds frequenter worden hebben we besloten om met Ashley ook aan medicatie te beginnen. Wel een andere dan Abby, een nieuw middel wat pas in ons land voorgeschreven word bij epilepsie patiënten genaamd Pexion. We hopen dat dit de aanvallen zal doen laten uitblijven of in ieder geval verminderen, met minder bijwerkingen als dat de medicatie van Abby heeft.

Donderdag 18 juli 2013

Ga je op visite bij een bevriende fokker, kom je terug met een pup... Een ding kan ik wel alvast verklappen. Zaterdag halen we dit mooie sable ventje op!

Zondag 23 juni 2013

Wat een mooie dag gisteren zeg! We waren kijken bij het NK Behendigheid waar Lightning Raichu Special Princess "BeeGee" zich gekwalificeerd had voor de pre-selectie wedstrijden. We hebben 2 van zijn 3 rondjes gezien. Terwijl deze jongen nog geen 3 jaar oud is moest die al opboksen tegen sommige honden die de kampioenstitel zelfs al eens mee naar huis genomen hebben. De eerste twee rondjes werden een 'diskwalificatie', maar het laatste rondje (2e maal 'Vast Parcours')... Werd die 6e van de ongeveer 60 honden ingeschreven in de medium klasse! Een waanzinnige prestatie natuurlijk van hem en zijn eigenaresse Josien, van harte gefeliciteerd met dit teamwerk!

 

Vrijdag 21 juni 2013

Abby heeft gisteren weer een epileptische aanval gehad! Ik was zelf net op, grootste deel van de dag op bed gelegen om de hitte zo veel mogelijk te vermijden. Kom ik ’s avonds eindelijk beneden, mijn moeder had Abby al haar pilletje gegeven en stond op het punt naar boven te gaan om daar wat dingetjes te doen... Begint Ashley opeens vreemd mijn aandacht te trekken. Ze wou ons waarschuwen want Abby bleek onder tafel een aanval te hebben. Ze was dit keer wel continu aanspreekbaar en wou de hele tijd een hand of lichaamsdeel van ons beide tegen zich aan voelen maar de aanval zelf was alsnog best heftig. Nadien had ze ook wat lichte verhoging maar dit trok gelukkig met de uren ook weer bij. Vanmorgen hebben we de dierenarts gesproken over Abby. Nieuw bloedonderzoek is niet nodig aangezien haar waardes de vorige keer ook al laag waren, we gaan dus gewoon over op de hogere dosering net zoals afgelopen voorjaar (het plan was alleen in het voorjaar de hogere dosering te geven omdat ze de afgelopen jaren alleen tijdens die periode aanvallen had) en zetten dit nu voort. Abby is inmiddels gelukkig weer helemaal de oude (afkloppen!) dus hopelijk blijft dit weer het geval voor lange tijd nu. Abby's hulphond Ashley houdt haar samen met ons nog altijd goed in de gaten, maar meer dan dat kunnen we helaas niet doen.

Zaterdag 1 juni 2013

Vandaag kregen we super nieuws te horen van de eigenaren van Sky (Prince Manaphy Special Princess)... Vandaag is hij namelijk geslaagd voor zijn allereerste behendigheid examen! Van harte gefeliciteerd met deze diploma, op naar de volgende!

 

Vrijdag 24 mei 2013

Vorig jaar, ongeveer anderhalf jaar nadat we onze bank hadden gekocht, kwamen er scheuren in op heel erg vreemde plekken. We hebben het bedrijf waar we de bank hebben gekocht toen meteen gebeld en zij zouden iemand sturen om het na te laten kijken. Uiteindelijk duurde het een half jaar voordat ze deze belofte helemaal waren nagekomen. Na zo'n 3 maanden kwam er iemand langs om de bank na te kijken (zijn conclusie was dat die niet wist wat de scheuren veroorzaakten, wij en de dieren waren er in ieder geval niet verantwoordelijk voor maar wat het dan wel was kon die niet zeggen) en daarna hoorde we niks meer. Begin dit jaar na meerdere telefoontjes, ALWEER, kregen we een brief met daarin de mededeling dat vanwege de slechte service en scheuren in de bank we een nieuwe mochten uitzoeken. Voor dezelfde prijs als de oude! Zo gezegd zo gedaan en nu 10 weken later is die dan eindelijk hier. We moesten een klein beetje bij betalen gezien de prijsstijgingen van de afgelopen jaren maar al met al hebben we deze gloednieuwe bank dus zo goed als gratis gekregen! Hij zit veel lekkerder dan de vorige dus we zijn er erg blij mee, hopelijk kunnen we van deze wel heel wat jaren genieten. De meiden hebben 'm in ieder geval ook meteen goedgekeurd.

Woensdag 24 april 2013

Na Snowy en BeeGee kon broertje Sky (Prince Manaphy Special Princess) natuurlijk niet achterblijven... Want hoewel hij weliswaar ietsjes later is begonnen met zijn behendigheid carrière betekend dit zeker niet dat dit ventje nog maar een beginner is hoor. Nee ook hij kan al aardig een parcours lopen en met flink wat snelheid ook. Zie hier toch eens, nog zo een super ventje!

 

Graag bedank ik bij deze de familie van Sky voor deze leuke filmpjes (waar ik zelf even een compilatie van heb gemaakt). Het plezier dat jullie samen hebben spat van het beeld af als je het mij vraagt!

Maandag 22 april 2013

Vanavond kreeg ik dit leuke filmpje van de eigenaren van Snowy (Ambitious Phione Special Princess) en haar vriendin Senna te zien... Wat hebben die meiden samen het toch leuk zeg, heerlijk genieten met z'n tweetjes wat een hondenleven (en nog stil ook, de knappe meiden)!

Zaterdag 20 april 2013

Vandaag was een heerlijke dag… Zowel wat het weer betreft maar ook zeker wat activiteiten betreft! De dag begon voor mij in Woudenberg, waar we ’s middags heen gingen voor de Sheltie Awards uitreiking van de rasvereniging. Abby’s zoon BeeGee (Lightning Raichu Special Princess) kreeg hier een award uitgereikt vanwege zijn behendigheid prestaties vorig seizoen.



Nadien zijn we naar het Erkemederstrand gereden voor nog even een gezellige wandeling samen met Josien en haar jongens. Alle hondjes hebben hier van genoten. Zelfs Ashley die de afgelopen maanden vanwege haar hernia en de kou nauwelijks een poot buiten heeft verzet liep heerlijk mee en heeft zelfs stukken gerend! Ben echt super trots op die kleine meid!!!

Zaterdag 13 april 2013

Donderdag zijn we met de meiden naar het strand van Zandvoort geweest… Tot ons ondergoed aan zijn we nat geregend maar wat hadden Abby, Eevee en Elphaba er een lol in zeg! Ook bleek Zandvoort in een jaar tijd omgetoverd te zijn tot een waar dierenwinkel paradijs met maar liefs 4 winkels van en naar het strand. Maar de ‘Dog’s Secret’ boetiek was toch wel echt topfavoriet bij ons allemaal hoor dus daar heb ik leuk wat spulletjes voor met name Ashley ingeslagen als verjaardagscadeautje voor mezelf (van mijn moeder).



En dan nog het geweldige nieuws van vandaag… Een beter (iets te vroeg) verjaardagscadeau had ik me haast niet kunnen wensen, hahaha! Want Abby’s zoon BeeGee (Lightning Raichu Special Princess) flikt het weer hoor, onvoorstelbaar wat die jongen met zijn 2 ½ jaar al allemaal heeft bereikt. Zo ook weer vandaag, tijdens de behendigheidswedstrijd bij KC Zoys werd die 4e op het ‘Vast Parcours’ en daarmee staat die op het moment 1e in de Nederlandse agility competitie B1 klasse!!! We zijn natuurlijk waanzinnig trots op Josien en BeeGee, van harte gefeliciteerd namens ons allemaal hier!

Vrijdag 5 april 2013

Ik besef me net dat ik hier helemaal vergeten ben groot nieuws te melden de laatste tijd! Sinds een aantal maanden schrijf ik namelijk recensies voor een online TV serie site genaamd Mijn Serie. Ze waren op zoek naar recensenten en na een proefrecensie mocht ik voor hen gaan schrijven. Ik schrijf recensies over TV series die ik graag kijk en heb er inmiddels al 3 online gepubliceerd staan. Benieuwd? Neem dan gauw even hier een kijkje (en klik op 'recensies')!

En dan nog het verhaal over mijn heftige middag. Want pff wat een middag was dat zeg…
Na mijn moeders werk gingen we nog even mijn ID ophalen en langs wat winkels in het centrum hier. Zo’n 2 uur waren we uiteindelijk onderweg (ik was dus al aardig gesloopt want op dit moment is dat al erg veel voor me) toen we richting de auto liepen en ik een loslopende hond een schoenenzaak in zag lopen. De medewerkers daar stuurde de hond weer naar buiten dus het was duidelijk dat die daar niet bij hoorde. Ze kwam op ons (ik had Ashley en Abby mee) afgerend om te spelen en ging er toen weer vandoor. We hadden gelukkig nog een reserve riem bij ons dus ik heb Ash meteen aan mijn moeder gegeven en ben achter de hond aan gegaan samen met Abby (want daar reageerde ze goed op). Ze rende een kledingzaak in de pashokjes in waar ik ‘m bijna te pakken had… Maar ze schrok en ging er weer vandoor, tussen de benen van een medewerker door die tevergeefs haar nog probeerde te vangen. Daarna ontstond een soort kat en muis spel. Ze vond mij en Abby prachtig en keek ons dus ook steeds speels aan, zakkend door de voorpoten. Maar zodra ik aanstalten maakte haar richting uit te lopen ging ze er weer vandoor. Ze reageerde op de woorden koekie en kip maar niet goed genoeg dat ik haar te pakken kon krijgen. Ik was ‘r op een gegeven moment ook even kwijt en blijkbaar rende ze toen telkens vlak achter me langs volgens m’n moeder duidelijk ons uitdagen dus maar niet toegevend. Het halve centrum heb ik door ‘gerend’ (telkens als ik uit ‘r zicht was natuurlijk) achter ‘r aan (ondanks m’n bloedarmoede e.d.) want ik was doodsbang dat ze de weg op zou gaan en zou worden aangereden. Gelukkig rende ze uiteindelijk de Hunkemöller in, toen had ik ‘r want daar was een van de deuren dicht! Ik heb de medewerkster om hulp gevraagd waarna de arme hond tegen de glazen deur aanliep in haar paniek, gelukkig kon ik haar toen aanlijnen omdat ze in een hoek was gedreven en meenemen. Maar ze liep niet verder tot ze een snoepje had gehad hoor, zo slim was ze dan wel weer… Hahaha! Eenmaal buiten kon ik op haar penning ‘r naam en telefoonnummer lezen dus weer terug bij m’n moeder hebben we meteen de eigenaar gebeld. De terriër heette Jip en bleek standaard haar halsband om te hebben omdat ze dit soort streken al vaker had uitgehaald. Ze kwam van de andere kant van de stad (had dus een flink eind gelopen!), woonde samen met een soortgenootje (die wel luistert) en was al 10 jaar oud, maar dat laatste was absoluut niet aan ‘r te merken. Ze is gezellig met ons meegelopen naar de auto terwijl ze onderweg nog wat met Abby heeft gespeeld en een plasje heeft gedaan, en bij de auto kwamen de eigenaren gelukkig al gauw aanrijden die erg blij waren dat hun hondje weer was gevonden. Ik heb nog even een grote gezicht wasbeurt gekregen (met wat speeltje hapjes tussendoor) en zij heeft nog even een snoepje van me gehad en toen zijn we allemaal weer richting huis gegaan. Eind goed al goed dus… Gelukkig maar, want moet er niet aan denken dat er iets met die schat was gebeurd! Ben nu wel helemaal gesloopt… Was al slap maar ben nu helemaal een vaatdoek voor mijn gevoel. Maar het was voor een goed doel en ben blij dat het zo is afgelopen natuurlijk! Volgens de eigenaar is ze erg goed in mensen herkennen en herinneren dus zou ze mij nog wel herkennen mocht ik ‘r ooit nog eens tegen komen… Ik hoop dat dit nog eens zal gebeuren maar dan wel onder wat leukere omstandigheden natuurlijk. (klik hier voor wat foto's van lieve Jip)

Zondag 31 maart 2013

Vandaag kwam er nog wat mooi nieuws over BeeGee, de zoon van Abby en nestbroer van Eevee... Met zijn prachtige prestatie gisteren staat hij nu namelijk 2e in de Nederlandse competitie lijst van dit seizoen. Ga zo door jongen!

Zaterdag 30 maart 2013

Afgelopen week zijn de bloeduislagen van Abby's onderzoek binnen gekomen. Haar uitslagen waren weer helemaal oké, inclusief die voor de schildklier wat betekend dat er dus nog altijd geen medische oorzaak is gevonden voor de epilepsie. Wel waren haar phenoral waardes wat laag dus hebben we in overleg besloten t/m eind april haar pil dosering wat te verhogen om het risico op nieuwe aanvallen wat te verlagen. Daarna gaan we waarschijnlijk weer terug naar de oude dosering.
En dan nog heel mooi nieuws vandaag... Want Abby's zoon BeeGee is weer lekker bezig! Vandaag had hij zijn eerste B1 wedstrijd van dit nieuwe behendigheidsseizoen en meteen gaat hij alweer met een prijs naar huis. Zo behaalde hij op het jumping parcours namelijk een 4e plaats en tijdens het vast parcours een 3e plaats! Van harte gefeliciteerd BeeGee en zijn eigenaresse en handler Josien, we zijn weer super trots op jullie!

Woensdag 20 maart 2013

Gisteren was weer een dag gevuld met slecht nieuws voor ons, helaas... Hadden we maandag nog genoten van zo een heerlijke middag, daar was al vroeg op dinsdagochtend weinig nog van te merken. Abby kreeg namelijk vroeg in de ochtend weer een epileptische aanval. Net zoals voorgaande keren zat er ongeveer een jaar tussen (en vond die weer plaats in mrt/apr) maar ditmaal is ze er zelf gelukkig uitgekomen. De aanval heeft ongeveer een kwartier geduurd en leek veel op haar eerste aanval(len). We gaan later nog met de dierenarts bespreken hoe nu verder (Abby zat nog steeds op haar basis medicatie dosering even voor alle duidelijkheid) maar zijn in ieder geval blij dat het dit keer zo is afgelopen (vorige keer was ze namelijk status epilepticus). Een half uur later kwispelde ze haar staart er alweer zowat van af en inmiddels is nauwelijks nog wat te merken van alles wat gisteren is voorgevallen. Hopelijk blijft dat (voorlopig ook weer) zo!

Woensdag 27 februari 2013

Vandaag had ik weer een afspraak in het ziekenhuis. Een afspraak waar ik alweer nogal tegenop zag maar goed, wat moet dat moet hè…
Na de onderzoeken van 2wkn terug kreeg ik vandaag hiervan de uitslag. Ik ben tegenwoordig onder behandeling bij het UMCG waar je niet een arts krijgt toegewezen maar een team je situatie bekijkt dus ik had dit keer ook een andere arts dan voorheen. Groot nadeel hiervan vond ik zelf dat deze persoon dus weer een compleet andere kijk op de situatie had als zijn collega, en dus ook veel tegenstrijdigheden aan ons vertelde. Nu ben ik sowieso al niet zo van het klakkeloos alles overnemen wat een arts zegt maar in dit geval is dit ook haast onmogelijk, kortom ik pak maar uit zijn verhaal waar ik wat aan heb en de rest laat ik voor wat het is.
Deze arts kon ons in ieder geval wel weer wat feiten vertellen… Zo was mij een jaar terug verteld dat mijn tumoren door de bloedingen moeilijk qua formaat in te schatten waren, maar dat de grootste zeer waarschijnlijk rond de 8cm groot was. Dit maal was de grootste tussen de 5 á 6cm, en de vorige keer rond de 6cm naar alle waarschijnlijkheid. Er zitten in ieder geval 3 tumoren, minimaal. Maar ze kunnen niet met zekerheid zeggen of het er niet meer zijn. De overige tumoren zijn over het algemeen wat kleiner van formaat, verschillend tussen de 1 á 3cm per stuk. Daarmee is dus ook meteen het ‘positieve’ nieuws gemeld. Dat de grootste tumor nog altijd aan het slinken is al is het weliswaar in slakkentempo. Helaas was dit het enige goede nieuws wat er te melden was deze afspraak…
Om te beginnen is de positie van de tumoren alles behalve ideaal te noemen. Wanneer de tumoren links in de lever zitten zijn de pijnklachten erger en heftiger dan rechts is iets wat tijdens de lezing pas geleden mijn moeder is verteld… En mijn grootste tumor zit helemaal aan de linkerkant. Ons was ook verteld dat, vanwege mijn diabetes de kans op het kwaadaardig worden van de tumoren zeer klein was. Dit sprak deze arts echter weer tegen. Hij vond dat er hier alsnog wel degelijk een kans op was, al is en blijft het gelukkig een kleine. Maar dit is dus ook mede de reden dat ik over 6mnd een MRI krijg in plaats van een CT-scan, zodat hopelijk wat meer details te zien zijn dan om te bepalen om wat voor tumoren het gaat.
Ook sprak deze arts zijn voorgangers tegen wat betreft opereren of niet… Tot nu toe is mij altijd verteld dat dit geen optie was. Het risico op complicaties en hiermee overlijden was namelijk te groot. Deze arts vond hier echter helemaal geen sprake van en zei zelfs dat het iets was om over na te denken, gezien het risico op het kwaadaardig worden van tumoren boven de 5cm. Dit is niet iets wat met haast besloten hoeft te worden, kan ik ook nog over 5jr doen bij wijze van maar vond ik nogal een opvallend advies vergeleken met wat ik de vorige keer te horen kreeg van zijn collega. Probleem met opereren is alleen dat dezelfde operatie als dat ik voorheen heb gehad, die ook de hoogste slagingskans heeft, wellicht niet kan worden uitgevoerd vanwege de locatie van de tumor. Dit wordt namelijk gedaan via een kijkoperatie vanuit de slagader en de tumor zit hiervoor wellicht te ver naar links om te kunnen opereren. Is dit dus niet mogelijk dan wordt het een buikoperatie die nog vele malen heftiger is wat met mijn wondgenezing helemaal geen prettig vooruitzicht is uiteraard.
Het gesprek zelf verder verliep oké, maar niet geweldig… Ik had me voorgenomen mijn moeder zo veel mogelijk het woord te laten doen, mijn vragen te stellen en het daarbij te laten en dus ook geen Oxazepam te slikken dit keer ondanks dat ik dit tot dusverre steeds wel had gedaan als ik naar het ziekenhuis ging (vanwege mijn trauma’s). Echter eenmaal daar dacht ik het wel aan te kunnen wat meer te zeggen/vragen, waardoor het voor mijn gevoel al gauw mis ging. Toen we vroegen naar de pijnklachten en de opties in dat opzicht kreeg ik weer de reactie die ik al zo vaak eerder heb gehad en zo bang voor was… “Ja mevrouw maar we weten niet zeker of dit door de tumoren komt, die pijnklachten kunnen ook door andere problemen (bijvoorbeeld endometriose) veroorzaakt worden”. Ik hield het toen ook even niet meer droog, weer dat onbegrip en de onwil van artsen onderling om ook maar ergens een uitspraak over te doen… Alsmaar weer naar anderen doorverwijzen en weigeren duidelijke uitspraken te doen over wat gaande is! Want ja ik heb zoveel dingen die voor sommige klachten kunnen zorgen, waarom zou het aan het een liggen en zouden ze hier dus ook maar iets van advies over geven?! Ik heb dit ook geprobeerd uit te leggen en hoewel ik weet dat hij het absoluut niet kwaad bedoelde en daarna ook nog wel echt even benadrukte dat die geloofde dat ik echt veel pijn heb voelde het voor mij toch weer als een klap in het gezicht… Wel heeft die mij gewoon de nodige pijnstillers voorgeschreven, en ook nog bij zijn verhaal over de operatie er nadrukkelijk bij gezegd dat deze niet de pijnklachten per definitie wegneemt. Want ook al wordt er ingegrepen dan nog kan de pijn blijven bestaan en kan het dus nog altijd zijn dat ik van pijnstiller naar pijnstiller leef. Mijn overige bloeduitslagen zagen er overigens wel in orde uit, dus op dat gebied geen vreemde afwijkingen. Grappig genoeg bevestigde hij juist een van mijn symptomen die menig ander arts tegenspreekt. Want het is niet bewezen dat levertumoren extreme vermoeidheidsklachten veroorzaken (juist die pijnklachten die hij niet zozeer erkende, maar ook niet ontkende, zijn meer bewezen) maar toen wij hierover begonnen tegen hem zei hij dat dit juist wel heel gebruikelijk is bij waar ik aan lijd.
Maar goed, het was een vriendelijke arts hoor die al mijn vragen duidelijk heeft kunnen beantwoorden. Alleen wel op weer een andere manier als alle voorgaande keren. Voor nu zit er voorlopig in ieder geval weer weinig anders op dan wachten… Weer 6mnd voor ik mijn nieuwe onderzoeken krijg. In de tussentijd moet ik gaan nadenken over opereren of niet, wat ik zelf voorlopig nog niet zo zie zitten gezien alle minpunten die deze arts zelf al opnoemde en ook die door vorige zijn aangegeven… Maar ja wanneer ik daar dus niet voor kies zal het een kwestie zijn van blijven afwachten. Mocht ik toch besluiten uiteindelijk te willen ingrijpen bij die grootste tumor dan zal er wellicht een deel van mijn lever afgehaald worden. Indien het met een kijkoperatie kan dan kan de kijkoperatie die ook voor mijn baarmoeder (/endometriose) nodig is hier wellicht mee gecombineerd worden maar de hysterectomie zelf helaas niet (dan wordt de operatie te groot en complex en dus ook te gevaarlijk).
Al met al ben ik dus weer, zoals verwacht, niet erg veel opgeschoten met dit gesprek. Weinig goed nieuws, ook niet echt slecht nieuws maar vooral veel tegenstrijdigheden en dus een hele hoop stof om weer uit te zoeken de komende tijd om te bekijken wat nu preciest klopt. Mijn pijnklachten zullen er voorlopig in ieder geval niet minder op worden gezien het verloopt van de tumoren en uit de gevarenzone ben ik voorlopig ook nog lang niet. Nog altijd kan het als die grote tumor knapt in een klap voorbij zijn met mijn leven hier op aarde, nog altijd kan de grootste tumor kwaadaardig worden en ik hiermee kanker ontwikkelen, kortom voorlopig is die angst nog niet verdwenen uit mijn leven. Ook heeft dit gesprek het er zeker niet makkelijker op gemaakt en hoewel ik op zich wel redelijk er over uit ben wat ik doe wat betreft wel of niet opereren heeft het me genoeg andere stof tot nadenken gegeven… Het is en blijft een ‘to be conitued’ dus, al is iedereen nu voorlopig weer even op de hoogte met deze informatie dus...

Woensdag 13 februari 2013

Vandaag had ik mijn onderzoeken in het ziekenhuis weer. Alles zat in aanloop hier naartoe tegen dus de stress die normaal al zo heftig is bij mij voor dit soort dingen was nu helemaal haast ondragelijk. De ingenomen oxazepam mocht dus ook niet baten helaas, maar goed ik heb het weer overleefd dus ben er weer een half jaar van af allemaal.
Ik ben wel blij te kunnen melden dat de onderzoeken op zich mij meevielen. Ik zal niet zeggen dat ze niet erg waren maar alles was veel minder erg dan de vorige keer. Zou zo een academisch ziekenhuis z’n zaakjes dan wellicht toch wat beter op orde hebben? Werkelijk iedereen wist van mijn situatie af dus overal werd rekening mee gehouden, mijn moeder mocht er gewoon bij blijven en er stond al een speciale ‘prikker’ on call die meteen kwam toen wij daar aankwamen. In een keer hadden ze een goed vat gevonden (dat is ook wel eens anders geweest, ik heb vreselijke aderen dus in het verleden moest anesthesie hier zelfs nog wel eens bij komen om het te proberen in mijn voeten omdat het elders niet lukte) en nadat het infuus was geplaatst kon hier ook bloed uit gehaald worden dus dat waren twee vliegen in een klap (was ook van tevoren aangevraagd maar goed of dat dan lukt is altijd nog een tweede). Eenmaal bij de scan kon ik meteen doorlopen naar binnen en werd me nogmaals even stap voor stap uitgelegd wat er ging gebeuren. Ook hier wisten ze weer van mijn situatie af dus mocht mijn moeder erbij blijven en tussen de foto’s door kwam er telkens iemand bij me om me even te steunen. Lag ik de vorige keren nog de trillen op de tafel en kon ik wel janken, nu kon ik lachen en gewoon praten ondertussen dus deze aanpak werkte zeker. De vloeistof was weer geen pretje maar mijn lichaam reageerde er vele malen minder heftig op als in het verleden. Ze zeiden later ook al dat het best kan zijn dat in Zwolle ander spul werd gebruikt waar ik gewoon minder goed tegen kon waardoor ik nadien altijd zo veel klachten had. Nu had ik ook wel last hoor, maar niet te vergelijken met wat ik toen doormaakte. Ook werd het infuus meteen verwijderd, hoefde ik niet nog te wachten maar mocht ik meteen weg.
Kortom binnen zo’n 45min waren we alweer klaar en kon ik weer weg. Wat een opluchting zeg! Mijn trauma’s zijn met deze redelijk goede ervaring natuurlijk niet allemaal meteen verholpen maar dit was in ieder geval wel een stap in de goede richting.
Nu ben ik wel erg moe… Ben ook erg duizelig en gewoon niet lekker. Maar goed dat had ik op zich ook niet anders verwacht. Over 2wkn moet ik terug naar de chirurg die dan de uitslag met ons zal bespreken. Ik verwacht hier eerlijk gezegd niet veel van, zeker gezien mijn pijnklachten maar ik hoop vooral dat het nieuws is dat mij niet nog meer beperkingen te wachten staan. Ook wil ik graag de andere onderzoek vormen bespreken die tijdens de lezing enkele maanden terug zijn besproken, misschien is dit immers voor de volgende keren dan een optie waarmee de stress voor mij ook wat dragelijker wordt misschien… Wordt vervolgd dus nog, maar bij deze is stap 1 voor deze half jaarlijkse controle alweer gezet!

Maandag 11 februari 2013

Ik heb al een tijdje niks meer van me laten horen op mijn site. Dit is niet omdat er zozeer niks te melden was maar meer omdat ik hier even geen energie meer voor had. Ik heb wat zware weken achter de rug namelijk… Met mijn gezondheid gaat het nog altijd niet lekker en ook heb ik enkele moeilijke dagen meegemaakt de afgelopen weken. Zo was het 1 februari een jaar sinds het overlijden van mijn oma, een zeer ingrijpende dag dus voor mij aangezien zij als een tweede moeder voor mij was en ik haar nog altijd iedere dag mis. De dag daarvoor werd ik opgeschrikt door het nieuws van een goede vriendin van mij (zij staat ook wel eens op de foto’s en filmpjes hier op de site samen met haar meiden Border Collie Bindy en Sheltie Kyra) die mij vertelde dat ’s nachts toch wel redelijk onverwachts op 2 jarige leeftijd lieve Bindy is gestorven… Alsof dat allemaal nog niet genoeg drama en ellende was speelt sinds afgelopen week mijn endometriose ook weer flink op en met de ziekenhuis onderzoeken deze week en een show aankomend weekend knijp ik ‘m dus nogal op z’n zachts gezegd over hoe ik dat deze week allemaal moet gaan doen.
Gelukkig is er ook wel wat goed nieuws te melden hoor… Zo zijn we begonnen met het koppelen van de chins (in hun nieuwe groepen na het overlijden van Buffy) en met de meiden gaat het ook goed. Ashley heeft nog altijd wel af en toe last van haar hernia maar krijgt inmiddels al enkele weken geen medicijnen meer. Vooral warm houden en rustig aan doen is op dit moment de beste behandeling voor haar. Ook ga ik van de lente als het goed is me wagen aan een proeflesje flyball, deze cursus wordt als het goed is vanaf dan ook gegeven bij mijn hondenschool dus we gaan eens even kijken met de meiden wat het wordt dat of toch weer behendigheid. Ook Elphaba gaan we dan eens wat mee uitproberen op sportgebied dus dat worden spannende tijden voor die kleine meid. En nog mooi nieuws niet van ons maar toch wel iets waar ik als eigenaar van Elphie trots op ben… Haar vader is deze maand officieel Nederlands Kampioen, van harte gefeliciteerd dus Viviane & Thomas Riesterer met deze prachtige titel voor mooie Bed'ykins Rebel Rebel aka Killen! Zijn dochter is waanzinnig trots op jullie en jullie lieve ventje.

Maandag 21 januari 2013

Een jaar geleden stroomde rond middernacht de eerste berichten binnen op Facebook. Het ‘Di China Latina dansers’ nestje was geboren en ons kleine meisje was wellicht een van de pupjes… Rond 3 uur ’s nachts verscheen de eerste foto online van de prachtige 6-ling. Nu vandaag, een jaar geleden sinds die dag zit een prachtig meisje naast me, zo mooi en lief en zo een geweldig iemand om in onze familie te hebben. We zijn zo dankbaar voor haar en zo blij dat we vandaag haar aller 1ste verjaardag kunnen vieren. Van harte gefeliciteerd dus lieve kleine Elphaba (Bachata Romantica Di China Latina), natuurlijk ook de beste wensen voor al je nestgenootjes! We kunnen niet wachten nog heel veel jaren met jou deze dag te vieren…

Donderdag 17 januari 2013

Vandaag zijn we ook even wezen wandelen op een speciale plek voor ons met onze eigen meiden. Namelijk het Natuurpark Lelystad. We kwamen daar vroeger heel vaak maar sinds mijn oma ziek was niet meer. Zij beloofde mij dat we daar samen zouden gaan wandelen zodra ik dit weer aankon (na mijn ziekenhuisopname) maar helaas duurde mijn herstel te lang dus tegen de tijd dat ik hier toe in staat was fysiek was zij er al niet meer. We hebben haar as afgelopen herfst daar uitgestrooid en vandaag zijn we dus voor het eerst sinds 2 jaar weer eens daar wezen wandelen… De meiden vonden het geweldig, hebben zich prima vermaakt in de sneeuw en met alle beesten die ze daar konden zien (was Elphie’s eerste keer daar en je kon duidelijk zien dat ze het leuk vond in het park!). Ik vond het ook lekker om daar weer eens te zijn, je wandelt daar zo fijn dus ik ben blij er weer eens een stukje te hebben gelopen.

Zaterdag 12 januari 2013

Gisteren was het dan eindelijk zover... De allerlaatste Wicked, een bitterzoet moment voor mij maar ik was er wel mooi bij.

En dan ook nog wat dierennieuws... We zijn vandaag officieel begonnen met de koppelingspogingen van de chins, om te beginnen Angel & Hermione. Zojuist hebben ze voor het eerst sinds jaren weer eens 'kennis gemaakt' met mekaar en inmiddels zit Hermione ook al in het wenkooitje in Angel's hok. Duimen dat deze en de toekomstige koppeling goed gaan verlopen! Hieronder alvast een filmpje van de eerste fase...

 

Maandag 7 januari 2013

Enkele weken terug heb ik dit nieuws al eens gemeld... Via de fokker van Elphaba kwam ik in contact met een bedrijf dat 'modellen' zocht voor een nieuwe ras-waakborden-serie. Uiteindelijk zijn Elphaba, Ashley en Eevee uitgekozen om hun rassen te vertegenwoordigen (samen met nog een hoop andere prachtige honden) en heb ik in november de eerste producten hiervan ontvangen. Een waakbord van alle meiden en stickers die we van plan zijn op de autoramen te plakken. Ze zitten echter niet stil daar en inmiddels komt er dus ook binnenkort nog een product op de markt met 3 van mijn 4 meiden in de hoofdrol. Namelijk de volgende stickers...

Zijn ze niet leuk?! Hahaha! Deze stickers zijn nog niet verkrijgbaar in de webshop maar komen als het goed is hopelijk snel in het assortiment. De waakborden en ook andere rasspecifieke producten van deze en andere rassen (en ook deze rassen in andere kleuren) zijn allemaal te vinden op 4 Dogs Only, de webwinkel van het bedrijf die deze producten maakt. Zoek je dus een leuk waakbord of leuke sticker neem dan gauw eens een kijkje daar!

Donderdag 3 januari 2013

Het nieuwe jaar had haast niet slechter kunnen beginnen voor ons... Ik ben weer een van mijn beste vriendjes verloren.

Rond middernacht is Buffy gestorven... Hij was het zonnetje in de chinskamer, diegene die altijd weer een lach op je gezicht toverde. Altijd vrolijk en blij, zoekend naar wat aandacht en lol. Hij was mijn allereerste chinchilla (samen met zijn zus Phoebe) en zal nooit vergeten worden. Zijn beste vriend Angel is in diepe rouw, evenals wij. Lieve Buffy, we zullen je nooit vergeten. RIP

Buffy

21-5-2004 - † 3-1-2013

 

----------------------------------------------------------------------------------------------------

Klik hier voor recent nieuws, kijk hieronder voor nieuws uit het verleden:

2016 - 2015 - 2014 - 2013 - 2012 - 2011 - 2009/2010